Uitgaven

Kunstmonumenten

(Gerda Drieghe en Wilfried Andries - 2019)

Wie er oog voor heeft, kan in Beveren veel moois ontdekken. Omdat de doorsnee inwoner er meestal niet zo vertrouwd mee is en ook een gemeentelijke uitgave ontbreekt, startte De Beverse Klok op 12 augustus 2016 de rubriek Kunstmo(nu)menten. Redacteurs Wilfried Andries en Gerda Drieghe probeerden daarin een antwoord te vinden op de vraag: Wat zie je als je door Beveren loopt of in publiek toegankelijke gebouwen komt? Ze namen de lezer mee op een kunstroute door Groot-Beveren en hoopten dat die lezer een moment zou stilstaan, om zich te verwonderen en het kunstwerk te bewonderen. Hij of zij moet geen kunstkenner zijn, dat zijn de auteurs ook niet.
Unieke informatie en foto’s deden de redactie besluiten om de artikels aan te vullen en te bundelen. Het boek Kunstmo(nu)menten is het resultaat. Het telt 368 pagina’s en 770 foto’s illustreren het verhaal, dat niet alleen de kunstwerken belicht, maar ook hun kunstenaars. Dat daar veel Beverenaars tussen zitten, is mooi meegenomen.

Het boek kost 33 euro en kan je aankopen bij de auteurs, de dienst toerisme (Grote Markt 2) of Standaard Boekhandel.

Gerda Drieghe, Schoofland 38, Beveren – 03 775 26 75 – gerda.drieghe@telenet.be
Wilfried Andries, Lindenlaan 56, Beveren – 03 775 44 53 – wilfried.andries@telenet.be

Bestel het boek Kunstmonumenten

Van Staminee tot Café
Deel 2: Beveren, Haasdonk, Melsele

(Gerda Drieghe en Wilfried Andries,
met tekstbijdragen van Jacques Bosman, Roger Puynen en Ward Van Mieghem - 2015)

Een jaar na het succes van het eerste deel  (Doel, Kallo,Kieldrecht, Verrebroeck, Vrasene) verscheen in oktober 2015 het tweede deel. De auteurs gaan ook hier op zoek naar de functie van de bruine kroeg in het maatschappelijke leven van toen en nu. De kroeg van weleer was simpel ingericht met eenvoudige tafels en stoelen. Aan de wand hingen foto’s van de koningen in het wipschieten of biljarten of van een wielrenner wiens supportersclub er gevestigd was. Voor het raam prijkte een rij sanseveria’s (vrouwentongen). Bier werd eerst uit de bierkan of fles geschonken, de tapkraan kwam later. Op de toog lagen in een metalen mandje gekookte eieren, er waren chocoladerepen, sigaren voor de winnaar van een partijtje biljart…

Informanten overstelpten de auteurs met foto’s, herinneringen en anekdotes. Net als deel 1 vormt dit boek een tijdsbeeld dat moet bewaard blijven.  Het boek leest als een trein en doet vooral bij de oudere lezer de nostalgie van het verleden opborrelen.

Het boek is nog steeds verkrijgbaar bij de redactieleden en bij boekhandel De Standaard (408 pagina’s, kostprijs 27 euro).

Bestel het boek Van Staminee tot café (deel2)

Van Staminee tot café
Deel 1: Doel, Kallo,Kieldrecht, Verrebroeck, Vrasene

(Wilfried Andries en Gerda Drieghe - 2014)

Herberg, afspanning, staminee of café, de naam varieerde in de loop der eeuwen maar het doel bleef hetzelfde: mensen samen brengen bij pot en pint. Ook in de 21ste eeuw blijft dit sociale aspect belangrijk en is het café een ontmoetingplaats voor enkelingen en voor verenigingen. Zelfs openbare verkopen gaan nog altijd door in het café.
Kerk en kermissen waren nauw verbonden met het cafégebeuren. In 1607 verboden de aartshertogen Albrecht en Isabella het bezoek aan de herberg tijdens de erediensten. Blijkbaar zaten de mensen liever in de herberg dan in de kerk. Op het einde van de 18de eeuw luidde de koster de kerkklokken om het verplichte sluitingsuur aan te kondigen. Na de hoogmis gingen de mannen een pint drinken en ondertussen verbeterden ze al discussiërend de wereld of legden ze een kaartje. Hun vrouwen repten zich naar huis om de rosbief op het vuur te zetten. Een vrouw die op café ging werd argwanend bekeken, maar tijdens de kermis waren vrouwen wel welkom. Vaak hielden ze het bij een limonade of ook al eens een trappist met grosseille.
Terwijl de man als boer, kapper, smid of fietsenmaker aan het werk was, stond zijn echtgenote achter de toog. Zij zorgde er ook voor dat het café ’s ochtends naar bruine zeep rook. Zodra de klanten over de vloer kwamen, namen de geur van verschaald bier en tabaksrook het over.
Een caféruimte moest niet veel voorstellen: een kamer met een tafel en een paar stoelen was voldoende. Een stoof verwarmde de gelagzaal en op piekmomenten werd de aanpalende keuken mee ingelijfd. Voor de ramen stonden ‘vrouwentongen’, aan de muren hingen foto’s van de koningen van de wipschietingen of kaartingen. Een spaarkas ontbrak zelden en als het enigszins mogelijk was, stond er een biljart. In sommige gevallen was de keu extra kort wegens plaatsgebrek.Een tapinstallatie hoefde niet, het bier haalden de cafébazen of hun klanten met kannen uit de kelder. De ‘export’ werd in de loop der jaren vervangen door een pintje, de versnaperingen bleven beperkt tot een hardgekookt ei, droge worst of een reep chocolade.
Een kruispunt met vier cafés was vroeger geen uitzondering. Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw nam het aantal sterk af en deze trend zet zich verder in deze eeuw. Toch is het café niet weg te denken. Of het een volks, bruin of trendy café is, het blijft centraal staan in het sociale leven van het dorp. Met een glas in de hand worden gesprekken geanimeerder, komen de beste ideeën naar boven, duurt het wachten minder lang, is het zoveel gezelliger.

Het boek is nog steeds verkrijgbaar bij de redactieleden en bij boekhandel De Standaard (kostprijs 22 euro).

Bestel het boek Van Staminee tot café (deel1)

(Roger Puynen, 2013)

Celine Van Geertsom (Melsele 1912-2005) was de eerste in de rij in het boek ‘Beverenaars van de 20e eeuw’ door De Beverse Klok in 2001 uitgegeven. Zij was van beroep vroedvrouw-/sociaal verpleegster en hielp bij de bevalling van 5381 kinderen in Melsele en omstreken. Haar werk als vroedvrouw wordt beschreven en geïllustreerd aan de hand van de geboortecijfers van Melsele en met uittreksels uit haar eigen geboorteregisters en met de onvermijdelijke volkse voorspellingen van het geslacht en het belang van en de gebruiken bij het doopsel.
De evolutie van de voorschriften voor de borelingenzorg omvat de hele 20e eeuw.
Celineke, zoals ze genoemd werd, was daarnaast ook mede-oprichter en voorzitter van een rijke waaier aan Melseelse verenigingen. Voornamelijk kwam zij op voor de zwakkeren en streed zij voor de ontvoogding van de arbeidersvrouwen in de moeilijke naoorlogse jaren.
Haar inzet bij het lenigen van de noden in Melsele tijdens WO II en bij de overstromingen  van 1953 wordt speciaal belicht.
Als COO-bestuurslid in Melsele en OCMW-bestuurslid in Beveren hielp ze niet enkel besturen maar was de bejaarden in de Beverse rusthuizen helpen haar grote bekommernis. Zij stond ontelbare ouderlingen in hun laatste levensuren bij en verzorgde daarna hun dode lichaam. Gebruiken bij overlijden en begrafenis worden hierbij opgerakeld.
In Sint-Gillis-Waas was zij twee jaar de begeleider bij het opstarten van het RVT De Kroon.
Zij werd in 1992 meter van de Melseelse Reuzin Regina. Het was niet ‘zo maar’ dat zij de ‘Moeder des dorps’ genoemd werd..

Het boek is nog steeds verkrijgbaar bij de redactieleden en bij boekhandel De Standaard (kostprijs 15 euro).

Bestel het boek Celine Van Geertsom